بنام خدا

آیه شماره 60  از سوره مبارکه روم : فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ

ترجمه : پس صبر پیشه کن که همانا وعده‏ى خداوند (درباره‏ى نصرت تو) حقّ است، و کسانى که (به راه حقّ) یقین ندارند تو را به سبک سرى وادار نکنند.

شرح : رهبران دینى باید صبور باشند. «فاصبر»
ایمان به وعده‏هاى الهى، عامل صبورى است. «فاصبر انّ وعد اللّه حقّ»
جوّسازى افراد بى‏دین، نباید در تصمیم‏گیرى ما اثر کند. «لایستخفّنّک...»
یکى از طرفندهاى دشمنان، سبک کردن رهبر است. «لایستخفّنّک»
کسانى به فکر تضعیف و تحقیر رهبر هستند که به راه حقّ یقین ندارند. «الّذین لایوقنون»
کسى‏که صبر نکند، خفیف مى‏شود. «فاصبر... لایستخفّنّک»

به نام خدا

به جنگ شکست هایتان بروید

دنیا که به آخر نرسیده! سرتان، نه نه، فکرتان را بالا بگیرید! چشمان تان را به آرامی باز کنید و این چند خط را بخوانید...

·         خود را تحقیر نکنید

·        انتظاراتی واقع بینانه از خود داشته باشید.

·        همان طور که در باره شکست دوست صمیمی تان قضاوت می کنید، درباره شکست خودتان هم قضاوت کنید.

·        دلایل شکست تان را بنویسید و از دیگران کمک بگیرید.

·        برای رفع هر دلیل، چند راه حل مطرح کنید و بهترین آنها را به کار ببرید.

·        برای موفقیت های به دست آمده، به خود پاداش دهید.

·        شکست ها، آموزگاران خوبی هستند. درس های بعد از هر شکست را یادداشت کنید.

بنام خدا

همه چیز از خداست

خدایا! از آنچه کرده ام اجر نمی خواهم، و به خاطر فداکاری های خود بر تو فخر نمی فروشم، آنچه داشته ام تو داده ای، و آنچه کرده ام تو میسر نموده ای، همه استعدادهای من، همه قدرت های من، همه وجود من زاده اراده تو است، من از خود چیزی ندارم که ارائه دهم، از خود کاری نکرده ام که پاداشی بخواهم. شهید مصطفی چمران

بنام خدا

خیر و خوبی

رسول خدا (ص) :  

لا تَزالُ اُمّتی بِخَیْرٍ ما تَحابُّوا و أدَّوا الأمانَةَ ، و اجْتَنَبوا الحَرامَ، و قَرَوُا الضَّیْفَ ، و أقامُوا الصَّلاةَ ، و آتَوا الزَّکاةَ .(میزان الحکمة ج 1، ص223)

 امت من تا زمانى که یکدیگر را دوست بدارند ، امانت را (به صـاحـبـش ) بـازگـردانـنـد، از حـرام دورى کـنـنـد، مـیهمان را گرامى دارند، نماز بگزارند و زکات بپردازند ، پیوسته در خیر و خوبى خواهند بود.

بنام خدا

رزق و روزی

آیه شماره 37  از سوره مبارکه روم :أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

ترجمه : آیا ندیدند که خداوند براى هر کس بخواهد (طبق حکمت)، روزى را گسترش مى‏دهد و (یا) تنگ مى‏سازد؟ البتّه در این (توسعه و ضیق) براى کسانى که ایمان مى‏آورند نشانه‏هایى قطعى است.

شرح : توجّه به این‏که رزق به دست خداست، انسان را از یأس و ناامیدى باز مى‏دارد. «یقنطون اَوَلم یروا»
انسان باید براى کسب معاش تلاش کند، ولى بداند که تقدیر معیشت به دست خداست. «اللّه یبسط - یقدر»
در همه‏ى قرآن توسعه‏ى روزى، قبل از تنگى آن مطرح شده است و این نشانه‏ى رحمت گسترده‏ى اوست. «یبسط - یقدر»
توسعه‏ى روزى را به خاطر زرنگى خود ندانیم. «ان اللّه یبسط الرّزق»
اگر توسعه و تنگى روزى به دست اوست، این همه حرص چرا؟ «انّ اللّه یبسط الرزق... و یقدر»
تنها اهل ایمان از دقّت در روزى رسانى خداوند، درس و عبرت مى‏گیرند. (ولى افراد غافل همه چیز را سطحى مى‏پندارند.) «لآیات لقوم یؤمنون»

بنام خدا

قرآن وراه حل اختلاف زن و شوهر

اگر از اختلاف میان زن و شوی آگاه شدید، داوری از کسان مرد و داوری ازکسان زن برگزینید اگر آن دو را قصد اصلاح باشد خدا میانشان موافقت پدید می آورد، که خدا دانا و آگاه است.

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَکَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَکَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلاَحًا یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلِیمًا خَبِیرًا؛ [1]

And if you fear a breach between the two, then appoint judge from his people and a judge from her people; if they both desire agreement, Allah will effect harmony between them, surely Allah is Knowing, Aware.

پی نوشت :
[1]. نساء (4)، 35.

بنام خدا

مادر! من از تشنگی شهید شدم

اسیر شده بودیم،ما رو بردند « اردوگاه العماره » داخل اردوگاه تعدادی از شهدای ایرانی رو دیدم .معلوم بود بعد از اسارت به شهادت رسیده بودند.
جمله ای که روی دست یکی از شهدای اونجا نوشته شده بود،با خوندنش مو به بدنم راست شد و به شدت گریه کردم.اون جمله رو هیچ وقت فراموش نمی کنم.شما هم بخونید و فراموش نکنید.
روی دست آن شهید با خودکار نوشته شده بود:مادر! من از تشنگی شهید شدم

بنام خدا

توجیه گناه

خدایا مرا به خاطر گناهانی که در طول روز با هزاران قدرت عقل توجیهشان می کنم ببخش!

شهید مصطفی چمران

بنام خدا

حقوق سالخوردگان

امام سجاد (ع) :   

وَ أَمّا حَقّ الْکَبِیرِ فَإِنّ حَقّهُ تَوْقِیرُ سِنّهِ وَ إِجْلَالُ إِسْلَامِهِ إِذَا کَانَ مِنْ أَهْلِ الْفَضْلِ فِی الْإِسْلَامِ بِتَقْدِیمِهِ فِیهِ وَ تَرْکُ مُقَابَلَتِهِ عِنْدَ الْخِصَامِ وَ لَا تَسْبِقْهُ إِلَى طَرِیقٍ وَ لَا تَؤُمّهُ فِی طَرِیقٍ وَ لَا تَسْتَجْهِلْهُ وَ إِنْ جَهِلَ عَلَیْکَ تَحَمّلْتَ وَ أَکْرَمْتَهُ بِحَقّ إِسْلَامِهِ مَعَ سِنّهِ فَإِنّمَا حَقّ السّنّ بِقَدْرِ الْإِسْلَامِ وَ لا قُوّةَ إِلّا بِاللّهِ (رساله حقوق امام سجاد (ع) – حق سالخورده)

 و اما حق سالخورده این است که سالخوردگى او را احترام گزارى و اگر از پیشگامان در اسلام باشد اسلامش را با مقدم دانستن وى تجلیل کنى و از موضع‏گیرى در برابر او بگذرى و در راه رفتن بر او سبقت نگیرى و پیشاپیش وى حرکت نکنی و با او نادانى نکنى و اگر وى با تو نادانى‏ کرد بردبارى کنى و او را به خاطر حق (تقدم در) اسلام و سالخوردگى‏اش، گرامى دارى؛ زیرا حق سالخوردگى به اندازه حق اسلام است. و لا قوة الا بالله .

بنام خدا

 آیه شماره 33  از سوره مبارکه روم :وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ

ترجمه : و هرگاه زیانى به مردم رسد، توبه‏کنان پروردگار خود را مى‏خوانند و به سوى او باز مى‏گردند؛ امّا چون خداوند از طرف خود رحمتى به آنان بچشاند، گروهى از آنان به پروردگارشان شرک مى‏ورزند.

شرح : ضررها از خود ماست، ولى رحمت‏ها از خداوند است. «مسّ الناس ضُرٌّ - منه رحمةً»
گروهى از مردم تنها در حال سختى و مصیبت خدا را مى‏خوانند، در حالى که مؤمن باید در همه حال خدا را بخواند. «ضرّ دعوا ربّهم منیبین»
نشانه‏ى فطرى بودن گرایش به خدا آن است که هرگاه سختى‏ها و فشارها، غبار غفلت را بر طرف کند، انسان به سوى او توجّه مى‏کند. «فطرت اللّه... اذا مسّ الناس ضرّ دعوا ربّهم»
انسان، کم ظرفیّت و ضعیف است، با اندکى زیان ناله مى‏کند و با چشیدن رحمت غافل مى‏شود. «ضرٌّ دعوا - رحمة ... یشرکون»
رفاه، زمینه‏ى غفلت است. «اذاقهم منه رحمةً... یشرکون»
گروهى از انسان‏ها ناسپاس‏اند. (همین که رحمتى مى‏چشند، به جاى شکر، شرک مى‏ورزند.) «اذاقهم منه رحمةً... یشرکون»
دعاى مضطرّ مستجاب مى‏شود. «ضرّ دَعَوا... اذاقهم منه رحمة»
زندگى بشر، آمیزه‏اى از تلخى‏ها و شیرینى‏هاست. «ضُرٌّ... رحمة»