بنام خدا

رزق و روزی

 آیه شماره 39  از سوره مبارکه سباء :قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ 

ترجمه :بگو: بدون شک، پروردگارم براى هر کس از بندگانش که بخواهد روزى را گشایش مى‏دهد، و یا براى او تنگ (و محدود) مى‏گرداند و هر چه را (در راه او) انفاق کردید پس او (عوضش را) جایگزین مى‏کند و او بهترین روزى‏دهندگان است.

شرح :تفاوت رزق بدست او و سبب تربیت و تکامل انسان است. (مقتضاى ربوبیّت خداوند قبض و بسط رزق‏ها است.) «ربّى یبسط... و یقدر»
انفاق مهم است نه مقدار آن. «ما انفقتم من شى‏ء»
انفاق، تنها با مال نیست بلکه از هر نعمتى که خدا به انسان داده مى‏توان انفاق کرد. «ما انفقتم من شى‏ء»
یقین به پرداخت عوض، عامل سخاوت است. «ما انفقتم... فهو یخلفه»
یکى از دلایل اختلاف رزق، امتحان افراد است. «یبسط، یقدر، ما انفقتم»
انفاق‏ها جبران مى‏شود. «فهو یخلفه» و خداوند ضامن جبران است. «فهو یخلفه»