هو

پرسش

چگونه می توانم عزت نفس خود را تقویت کنم؟

پاسخ

عزت نفس به معنای داشتن احساس ارزشمندی یا احساس خوبی در مورد خود و یا احساس کارایی یا شایستگی تعریف شده است. این حس از مجموعه افکار، احساسات، عواطف و تجربیات ما در طول زندگی ناشی می شود. می اندیشیم که فردی با هوش یا کودن هستیم؛ احساس می کنیم که شخصی منفور یا دوست داشتنی هستیم؛ مورد قبول و اطمینان هستیم یا خیر؟ خود را دوست داریم یا نداریم؟

برای رسیدن به عزت نفس بهتر :
پیش از آنکه شروع به بهبود عزت نفس خود نمائید ،ابتدا،به توانایی تغییر آن اعتقاد داشته باشید . لزوما هر تغییری سریع و آسان رخ نمی‌دهد، اما می‌تواند اتفاق بیفتد.

خودداری از انتقاد درونی
اولین گام مهم در بهبود عزت نفس،شروع مبارزه با پیامدهای منفی ندای درونی منتقد است. همه ما گاهی اوقات به مواخذه و انتقاد از خود می پردازیم اما در برخی از افراد شدت این رفتار دایمی و شدید تر است و لذا باعث کاهش شدید عزت نفس در آنها می گردد بنابراین اولین گام برای اصلاح عزت نفس این دسته از افراد آن است که میزان گفتگوهای منفی درونی آنها را کاهش داده و به جای آن نحوه صحیح مقابله با کاستی ها و نقاط ضعف را بیاموزیم.

تمرین پرورش خود
خودداری از انتقاد درونی ، اولین قدم مهم است ،اما کافی نیست . از آنجایی که بخشی از عزت نفس ما ، به رفتاری که دیگران در گذشته با ما داشته اند مربوط می شود، دومین قدم به سوی عزت نفس سالم ،آن است که با خودتان به عنوان یک فرد ارزشمند رفتار کنید.

با پرورش و اهمیت دادن به خود به شیو ه‌ای نشان دهید، که ارزشمند ، با کفایت، لایق و دوست داشتنی هستید و این چنین با تجارب یا پیامهای منفی گذشته مبارزه کنید .
پرورش خود از بخش های گوناگونی تشکیل می شود که از مراقبت های اولیه نسبت به خود شروع شده و تا تلاش برای کسب موفقیتهایی که باعث افتخار شما می شود ادامه دارد.

اشخاصی که عزت نفس بالا دارند :
مستقل عمل می‌کنند؛ در مورد مسائلی چون استفاده از وقت، پول، حرفه، لباس و مانند این ها ، خود دست به تصمیم گیری نهایی و انتخاب می زنند. عزت نفس ربطی به استبداد رای و خودکامگی که امری است منفی ندارد، افرادی که استبداد رای دارند بدون مشورت با دیگران دست به اقدام می زنند اما افراد عزت مند، نظر خواهی از دیگران را در سرلوحه تصمیمات خود قرار می دهند، ولی تصمیم نهایی را برمبنای اصول خود اتخاذ می‌کنند و دنباله رو دیگران نیستند.

سریع و با اطمینان عمل می کنند.
مسؤولیت پذیر هستند؛ مسئولیت کارهای خویش را خود بر عهده می گیرند. کارهای خود را به گردن دیگران نمی اندازند. وقتی مسئولیت کاری را پذیرفتند با تمام وجود برای به ثمر رساندن آن تلاش می کنند.

به پیشرفت هایشان افتخار می کند؛ هنگامی که از پیشرفت هایش، تعریفی به میان می‌آید ، با مسرّت تصدیق می کنند و از این بابت احساس رضایتمندی می نمایند و از خداوند به خاطر چنین دست آوردهایی سپاسگزارند.

به چالش های جدید مشتاقانه رو می آورد؛ بدون ترس و دلهره دنبال موقعیت های کاری جدید می رود.
دامنه وسیعی از هیجانات و احساسات را نشان می دهد؛ می تواند قهقهه بزند، بخندد ، فریاد بکشد و گریه کند. به گونه ای ناخود آگاه ، محبتش را بروز می دهد و به طور کلی هیجانات طبیعی خود را ابراز می‌کند، بی آنکه از بروز آنها خجالت بکشد.

هنگام روبه رو شدن با ناکامی ها ، می تواند واکنش های گوناگونی نظیر شکیبایی، خندیدن به خود، بلند حرف زدن و ... از خود نشان دهد و قادر است از آنچه که موجب ناکامی اش شده ، سخن بگوید.

می تواند خود را محاکمه کند؛ با شجاعت تمام گاهی خود را به محکمه می کشاند و به نقایص و اشتباهات خود اقرار می نماید، بی آنکه احساس ضعف نماید ؛ احساس می‌کند می تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد و از نفوذی که بر افراد خانواده و دوستان دارد ، مطمئن است .