هو

خود شناسی

حضرت علی (ع)

عجیب‏ترین عضوى که در انسان هست قلب او مى‏باشد قلب صفاتى پسندیده و اوصافى ناپسند داشته که شرح آنها چنین است :

اگر امید و آرزو به آن رو کند طمع و آز خوار و ذلیلش مى‏کند و اگر طمع در آن به جوش آید حرص و ولع تباهش مى‏سازد و اگر ناامیدى به آن دست یابد حسرت واندوه او را مى‏کشد و اگر غضب و تندخویى بر آن عارض گردد خشم به آن سخت گیرد و اگر رضا و خشنودى در او پیدا شود خوددارى از قبائح را فراموش مى‏کند و اگر ترس و هراس به او برسد دورى جستن از کار مشغولش مى‏سازد و اگر ایمنى او زیاد گردد غفلت مى‏ربایدش اگر نعمت برایش حاضر شود عزّت و بزرگى او را مى‏گیرد و اگر مصیبت و اندوه به آن برسد بى‏تابى رسوایش مى‏کند و اگر مالى بیابد توانگرى طاغیش مى‏نماید و اگر بى‏چیزى او را بیازارد بلا و سختى گرفتارش کند و اگر گرسنگى او را به صدمه و مشقت بیازارد ناتوانى وى را از پا در آورد و اگر سیرى او به حدّ افراط برسد شکم پرى وى به رنج و زحمتش بیاندازد، پس هر کوتاهى از اندازه به آن ضرر رسانده و هر بیش از حدّى آن را فساد و تباه کند.