بنام خدا

 آیه شماره 8  از سوره مبارکه عنکبوت :وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا وَإِن جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ

ترجمه : و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادر خود نیکى کند، و اگر آن دو کوشیدند تا چیزى را که بدان علم ندارى شریک من سازى، از ایشان اطاعت مکن، سرانجامِ شما به سوى من است، پس شما را از (حقیقت) آنچه انجام مى‏دادید آگاه خواهم ساخت.

شرح : نیکى به والدین یک امر انسانى است، نه فقط ایمانى. «و وصّینا الانسان»
احسان و نیکى به والدین، بدون قید و شرط است. «حُسناً» (شرطِ نژادى، سِنّى، منطقه‏اى، علمى، اجتماعى، سیاسى، اقتصادى و ایمانى ندارد، حتّى اگر کافر و مشرک باشند، باید احسان کرد.)
از احترامِ دیگران، سوء استفاده نکنیم. (والدین نباید به خاطر احترام‏گزارى فرزندانشان، آنان را به شرک دعوت کنند.) «و اِن جاهداک»
فرزندان، باید قدرت انتخاب تفکّر صحیح را داشته باشند. «جاهداک لتشرک بى... فلا تطعهما»
شرک، برهان و استدلال علمى ندارد. «ما لیس لک به علم»
در مسأله توحید وشرک، با هیچ کس کنار نیاییم و سازش نکنیم. «فلا تطعهما»
احسان به والدین، مطلق و همیشگى است؛ امّا اطاعت از والدین، مشروط به آن است که انسان را از خدا دور نکنند. «فلا تطعهما»