بنام خدا

آیه شماره 16  از سوره مبارکه لقمان: یَا بُنَیَّ إِنَّهَا إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ

ترجمه : اى فرزندم! اگر (عمل تو) همسنگ دانه‏ى خردلى باشد و در دل تخته سنگى یا در آسمان‏ها یا در زمین نهفته باشد، خداوند آن را (در قیامت براى حساب) مى‏آورد، زیرا که خداوند دقیق و آگاه است.

شرح :در موعظه، براى هر توصیه‏اى نام مخاطب را تکرار کنیم. (تکرار «یا بُنىّ» در این سوره و تکرار «یا ابت» در سوره‏ى مریم آیات 40 تا 45).
ایمان انسان به حضور عملش در قیامت، سرچشمه‏ى اصلاح اوست. «اِن تک مثقال حبّة... یأت بها اللّه»
در یک ارزیابى و نظارت کامل، باید کوچک‏ترین کارها نیز مورد توجّه قرار گیرد. «مثقال حبّة من خردل»
خداوند به همه چیز آگاه و بر همه چیز تواناست. «یأت بها اللّه... لطیف خبیر»
اعمال انسان، در این جهان از بین نمى‏رود. «یأت بها اللّه»
حسابرسى خداوند دقیق است، زیرا او لطیف است. «لطیفٌ خبیر»