بنام خدا

عامل تقرب

 آیه شماره 37  از سوره مبارکه سباء : وَمَا أَمْوَالُکُمْ وَلَا أَوْلَادُکُم بِالَّتِی تُقَرِّبُکُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِکَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ

ترجمه : و اموال و فرزندانتان آن گونه (فضیلتى) نیست که شما را به پیشگاه ما نزدیک گرداند، مگر کسانى که ایمان آورده و کار شایسته انجام داده‏اند. پس آنانند که برایشان دو برابر آن چه عمل کردند پاداش است و آنانند که در غرفه‏ ها و طبقات (بهشتى) آسوده خاطرند.

شرح : به تبلیغات و تفکّرات غلط دشمنان پاسخ دهید.
قرب به خدا، همیشه براى انسان یک هدف بوده امّا گاهى انسان براى رسیدن به آن راه‏ها و وسایل نادرستى را انتخاب کرده است، نظیر بت پرستى. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا الى اللّه زلفى‏»(515)، «و ما اموالکم... عندنا زلفى‏»
داشتن مال و فرزند و سایر امکانات، نشانه‏ى رشد و کمال نیست، بلکه بهره‏گیرى صحیح از آنها کمال است. «و ما اموالکم... الاّ مَن آمن و عمل صالحاً» (آرى، اگر مال و فرزند در راستاى ایمان و عمل صالح باشد، وسیله‏ى قرب است.) «و ما اموالکم... الاّ من امن و عمل»
گرچه پاداش دو برابر داده مى‏شود ولى باز هم در برابر عمل است. «جزاء الضعف بما عملوا»
در بهشت، هیچ گونه بیمارى، ترس، اندوه و اضطرابى وجود ندارد. «آمنون»