بنام خدا

دین خالص

آیه شماره 3  از سوره مبارکه زمر:أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ

ترجمه : آگاه باشید که دین خالص مخصوص خداوند است و کسانى که به جاى خداوند معبودهایى را برگزیدند (و در توجیه کار خود گفتند:) ما آنها را نمى‏پرستیم مگر براى آن که ما را هر چه بیش‏تر به خدا نزدیک کنند، همانا خداوند درباره‏ى آن چه آنان بر سر آن اختلاف مى‏کنند، میانشان داورى خواهد کرد. البتّه خداوند کسى را که دروغگوى کفران پیشه است هدایت نمى‏کند.

شرح : در شیوه‏ى تبلیغ، مخاطب را حسّاس کنید. (کلمه «اَلا» یعنى آگاه باش که مسئله مهمّى است)
ارزش دین به خالص بودن آن است وگرنه هوس‏ها و خرافات آن را مسخ مى‏کند. «للّه الدّین الخالص»
منحرفان، انحرافات خود را توجیه مى‏کنند. بت‏پرستان مى‏گویند: ما بت‏ها را مى‏پرستیم زیرا نمى‏توانیم بدون واسطه به خدا نزدیک شویم. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا»
قرب به خدا محبوب همه است. «لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
قیامت روز پایان اختلافات است. «یحکم بینهم فى ما... یختلفون»
بستر هدایت الهى را باید انسان در خود فراهم کند و دروغ و کفران، انسان را از قابلیّت هدایت مى‏اندازد. «لا یهدى من هو کاذب کفّار»
دروغ مى‏تواند مقدّمه انحراف دائمى شود. «کاذب کفّار»