بنام خدا
ازرحمت خدا مأیوس نشو
آیه شماره 53 از سوره مبارکه زمر : قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
ترجمه : بگو: «اى بندگان من که بر نفس خویش اسراف (و ستم) کردهاید! از رحمت خداوند مأیوس نشوید، همانا خداوند همهى گناهان را مىبخشد، زیرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است.»
شرح : در تمام کلمات این آیه لطف و مهر الهى نهفته است:
1. پیام بشارت را رسول خدا صریحاً اعلام کند. «قل»
2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «یا»
3. خداوند همه را بندهى خود و لایق دریافت رحمتش دانسته است. «عبادى»
4. گناهکاران بر خود ستم کردهاند و به خدا ضررى نرساندهاند. «اسرفوا على انفسهم»
5. یأس از رحمت، حرام است. «لا تقنطوا»
6. رحمت او محدود نیست. «رحمة اللّه» («رحمة اللّه» به جاى «رحمتى» رمز جامعیّت رحمت است، چون لفظ «اللّه» جامعترین اسم اوست).
7. وعدهى رحمت قطعى است. «انّ اللّه»
8. کار خداوند بخشش دائمى است. «یغفر»
9. خداوند همهى گناهان را مىبخشد. «الذنوب»
10. خداوند بر بخشش همهى گناهان تأکید دارد. «جمیعاً»
11. خدا بسیار بخشنده و رحیم است. «انّه هو الغفور الرحیم»
موضوع مطلب :