بنام خدا

دنیا بهتره یا آخرت

 آیه شماره 36  از سوره مبارکه شوری : فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ 

ترجمه : آنچه به شما داده شده بهره زندگى دنیاست و آنچه نزد خداست براى کسانى که ایمان آورده و به پروردگارشان توکّل مى‏کنند، بهتر و باقى‏تر است.

شرح : آنچه در اختیار ماست چیزى نیست که به آن دل خوش کنیم. همه هستى ناچیز است. «ما اوتیتم... فمتاع الحیاة الدنیا»
خدایى که دنیا و آخرت براى اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عند اللّه»
آنچه را مؤمن در دنیا از دست مى‏دهد، خداوند بهترش را به او در قیامت مى‏دهد. «ما عند اللّه خیر و ابقى»
دنیا به همه داده مى‏شود. «اوتیتم»
دنیا زودگذر است و آخرت پایدار. «ما عنداللّه... ابقى»
توکّل، پیشه دائمى مؤمن است. «یتوکّلون»