بنام خدا

ویژگی های مومنین

 آیه شماره 38  از سوره مبارکه شوری:وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ

 
ترجمه : و کسانى که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را بر پا داشته و کارشان با مشورت میانشان انجام مى‏گیرد و از آنچه روزیشان داده‏ایم انفاق مى‏کنند.

شرح :شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‏هاى برتر و ابدى قیامت برخوردارند. «ما عنداللّه خیر و ابقى... والّذین استجابوا...»
توجّه به ربوبیّت خداوند سبب شیفتگى انسان نسبت به انجام دستورات است. «استجابوا لربّهم»
اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. «استجابوا... اقاموا»
غرائز را کنترل و موانع را برطرف کنیم تا راه بندگى خدا باز شود. «یجتنبون - یغفرون - استجابوا لربهم»
مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأى دیگران احترام مى‏گذارد. «و امرهم شورى بینهم»
آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنى انجام باشکوه نماز با تمام شرایط) «اقاموا الصلاة»
حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینکه نماز جزو امور موجب استجابت ربّ است، ولى نام آن جداگانه آمده است.) «استجابوا لربّهم و اقاموا الصلاة»
شورى و مشورت، مربوط به امور اجتماعى مردم است، نه احکام و دستورات دینى. «امرهم شورى بینهم»
از بیگانگان نظریه نخواهید. «بینهم»
انفاق مخصوص مال نیست بلکه از علم و آبرو و قدرت نیز باید به دیگران کمک کرد. «ممّا رزقناهم»
انفاق کننده بداند آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رزقناهم»
نماز، تکبّر را؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را در جامعه محو مى‏کند. «الصلاة، شورى، ینفقون»