بنام خدا

شایستگان محبّت خداوند 

یا مُحَمَّدُ! وَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَحابِّینَ فِیَّ ، وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَواصِلِینَ فِیَّ وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیَّ ، وَلَیْسَ لَِمحَبَّتِی عَلَمٌ وَلا نِهایَةٌ ، وَکُلَّما رَفَعْتُ لَهُمْ عَلَماً وَضَعْتُ لَهُمْ عَلَماً.

أُولـئِکَ الَّذِینَ نَظَرُوا إلَى الَْمخْلُوقِینَ بِنَظَرِی إلَیْهِمْ وَلَمْ یَرْفَعُوا الْحَوائِجَ إلَى الْخَلْقِ.

بُطُونُهُمْ خَفِیفَةٌ مِنْ أکْلِ الْحَرامِ.

نَعِیمُهُمْ فِی الدُّنْیا ذِکْرِی وَمَحَبَّتِی وَرِضائِی عَنْهُمْ.

اى محمد! محبّت من شامل کسانى است که به خاطر من محبّت مىکنند، و به خاطر من عطوفت و مهربانى مىکنند، و به خاطر من با دیگران مىپیوندند، و محبّت من شامل کسانى است که بر من توکّل مىکنند.

و براى محبت من نه نشانه مخصوصى است و نه پایان و نهایتى.

هرگاه که یک نشانه را از سر راه محبوبان خویش بر دارم نشانه دیگرى را قرار خواهم داد.

اینان کسانى هستند که به مردم به همان گونه که من نگاه مىکنم، مىنگرند و دست نیاز به سوى خلق دراز نمىکنند.

شکم آنها از مال حرام خالى است.

خوشى و کامرانى آنها در دنیا ذکر و محبّت و رضایت من از ایشان است

حدیث معراج.