بنام خدا

اوصاف درویشان راستین 

یا أحْمَدُ! إنَّ الَْمحَبَّةَ للهِِ هِیَ الَْمحَبَّةُ لِلْفُقَراءِ وَالْتَقَرُّبُ إلَیْهِمْ.

قالَ: فَمَنِ الْفُقَراءُ؟قالَ: الَّذِینَ رَضُوا بِالْقَلِیلِ وَصَبَرُوا عَلَى الرَّخاءِ وَلَمْ یَشْکُوا جُوعَهُمْ وَلا ظَمَأَهُمْ وَلَمْ یَکْذِبُوا بِأَلْسِنَتِهِم وَلَمْ یَغْضَبُوا عَلى رَبِّهِمْ وَلَمْ یَغْتَمُّوا عَلى ما فاتَهُمْوَلَمْ یَفْرَحُوا بِما آتاهُمْ.

یا أحْمَدُ! مَحَبَّتِی مَحَبَّةُ الْفُقَراءِ فَأَدْنِ الْفُقَراءَ وَقَرِّبْ مَجْلِسَهُمْ مِنْکَ وَأبْعِدِ الاْغْنِیاءَ وَأبْعِدْ مَجْلِسَهُمْ عَنْکَ لاِنَّ الْفُقَراءَ أحِبّائِی.

اى احمد! محبّت من در گرو محبّت درویشان و تقرّب به ایشان است.

عرض کرد: درویشان کیانند؟فرمود: آنانکه به کم، راضى و بر گرسنگى، صابر و در نعمت، شاکر هستند; از گرسنگى و تشنگى خود شکایتى ندارند و هرگز دروغ بر زبان خود جارى نمىکنند و نسبت به پروردگارشان غضب نمىنمایند و براى چیزى که از دستشان رفت، غمگین نیستند و نسبت به چیزى که به دست مىآورند، فرحناک و شادمان نمىباشند.

اى احمد! محبّت من در گرو محبّت درویشان است، پس به آنها نزدیک شو و همنشینى با آنان را اختیار کن و از ثروتمندان و مجلسشان فاصله بگیر، چراکه درویشان دوستان من هستند.