هو

عقاب باش نه مرغ

مردی تخم عقابی پیدا کرد و آنرادرلانه ی مرغیگذاشت.عقاب بابقیه ی جوجه ها ازتخم بیرون آمد و باآنها بزرگ شد.درتمام زندگیش،او همان کارهایی را انجام داد که مرغها می کردند؛برای پیدا کردن کرمها و حشرات،زمین را میکند و قد قد می‌کرد و گاهیهم با دست و پا زدن بسیار،کمیدر هوا پرواز می کرد.
سالها گذشت و عقلب پیر شد.
روزی پرنده با عظمتی را بالای سرش بر فراز آسمان ابری دید.او با شکوه تمام،با یک حرکت ناچیزبالهای طلاییش،برخلاف جهت وزش باد های شدید پروازمی کرد. عقاب پیربهت زده نگاهش کرد و پرسید:«این کیست»همسایه اش پاسخ داد:«این عقاب است_سلطان پرندگان.او متعلق به آسمان است و ما زمینی هستیم.» عقاب مثل مرغ زندگی کرد و مثل مرغ مرد. زیرا فکر می کرد مرغ است. [1]

پی نوشت :
[1] . نرم افزار نیش ها و نوش ها، سایت اسک دین دات کام.