هو

ویژگیهای  انسان شایسته

قالَ عَلِیٌّ اَمیرَالمُؤمِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ: طُوبی لِمَن ذَکَرَ المَعادَ وَ عَمِلَ لِلحِسابِ وَ قَنِعَ بِالکَفافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللهِ(1 )

حضرت امیرالمؤمنین علی (ع)فرمودند:خوشا به حال کسی که همیشه به یاد آخرت و معاد باشد و کار و تلاشی که انجام می‌­دهد برای روز حساب باشد و قناعت کند به آنچه خداوند روزی او کرده است و از خداوند متعال راضی باشد.

 شرح حدیث: حضرت علی (ع) می فرماید: خوشا به حال انسانی که این چهار چیز در او باشد. اوّل: آخرت و معاد را فراموش نکند. ازجمله ایشان معلوم می‌­شود یکی از امور بسیار مهمّی که باعث لغزش و هلاکت انسان می­شود، همانا فراموش کردن مرگ و قیامت و... می­باشد.

 دوّم: در قیامت مواقف متعددّی می‌­باشد ولی حضرت موقف حساب را ذکر می­‌فرماید. این کار و تلاشی که می­‌کنی،چون می­‌دانی حساب از تو می­‌خواهند پس باید مراقبت کنی؛ هم در چگونگی وکیفیّت عمل و هم در مقدار و کمّیت آن برای پس دادن حساب.

 سوّم: حضرت کفاف را می­‌فرماید؛ یعنی به همان مقدار که گذران زندگی انسان است و محتاج به دیگران نباشد و خداوند روزی او کرده است قانع باشد. او زیاده خواهی ندارد، زیرا می­‌داند آخرت در پیش روی اوست و آنچه به دست آورده، زیادی است می‌گذارد و می‌­رود و حساب آن هم از او کشیده می­‌شود.

 چهارم: رضایت انسان ازخداوند در تمامی اوقات، احوال و مکان ها که شکر و سپاس‌گزاری او را به دنبال دارد. زیرا حوادث و بلاها و... که انسان به آنها مبتلا می‌­شود، آزمایش و امتحان الهی بوده، یا به خاطر گناه، اشتباه، خطا و لغزش و در حقیقت عکس‌العمل اعمال خود اوست. او بداند که همیشه نظر و در ِ رحمت، نعمت و مغفرت الهی به روی بندگان باز است و انسان با توبه و اصلاح اعمال و جبرانِ گذشته در حد توان می­‌تواند از رحمت و مغفرت خداوند بهره‌­مند شده و نه تنها شامل بخشش الهی شود، بلکه خداوند کریم به فضل خود آن بدی­ها را هم تبدیل به خوبی­ها و نعمت می­‌کند. اگراین چهار چیز در انسان درست باشد، دنیا و آخرت او درست خواهد شد.

ـــــــــــــــــ

1-نهج البلاغه، کلمات قصار 44، صفحه 477

* پایگاه اطلاع رسانی آیت الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)