بنام خدا

زندگی، زندگی، زندگی .............

زندگی آرام در بزرگسالی و میانه‌روی‌ اش حتماً ناشی از روزگار خوش کودکی است. یک بار آیزیا برلین در پاسخ به این سوال که چرا هیچوقت انقلابی نشد، گفته بود دلیل اصلی‌اش کودکی‌های خوش و خرم او بوده، اینکه هرگز از هیچ چیز بیزار نبود. 
خیلی به تربیت طبقه‌ی اجتماعی و اقتصادی اعتقادی ندارم, آنهم در این شهر چهل تکه ی تهران. اما این روزها بدجور به این حرف برلین فکر میکنم, همه‌ی آدمهای بی عقده و اهل تسامحی که میشناسم یک جورهایی همین حال و روز برلین را داشتند. 

ساده که باشی، همه چیز خوب میشود 
خودت، غمت، مشکلت، غصه ات، هوای شهرت، آدمهای اطرافت، حتی دشمنت!
یک آدم ساده که باشی، برایت فرقی نمیکند که تجمل چیست؟ 
که قیمت تویوتا لندکروز چند است؟  

فلان بنز آخرین مدل، چند ایربگ دارد؟
مهم نیست، نیاوران کجاست، شریعتی و پاسداران و فرشته و الهیه کدام حوالی‌اند 
رستوران چینی‌ها، گرانترین غذایش چیست؟  
ساده که باشی، همیشه در جیبت شکلات پیدا میشود 
همیشه لبخند بر لب داری 
بر روی جدولهای کنار خیابان راه میروی 
زیر باران، دهانت را باز میکنی و قطره قطره مینوشی 
آدم برفی که درست میکنی، شال گردنت را به او میبخشی 
ساده که باشی، همین که بدانی بربری و لواش چند است؟ کفایت میکند 
نیازی به غذای چینی نیست، آبگوشت هم خوب است،
ساده که باشی، آدمهای ساده را دوست داری، بوی ناب آدم میدهند...

اگر دایم به دنبال کمال باشید هیچ وقت از چیزی که اکنون دارید لذت نمیبرید و همواره احساس کمبود آزارتان میدهد. به یاد داشته باشید که هر انسانی در زمینه ای خاص، کامل و ایده آل است اما اگر همواره بخواهیم در همه موارد کامل باشیم از انجام دادن بسیاری کارها عقب می مانیم و خود را از بسیاری از تجربیات دور می کنیم. مهم نیست در امری کامل و بی عیب و نقص باشید، مهم این است که برای موفق شدن با تمام وجود تلاش کنید آن زمان هر نتیجه ای که بدست آورید ارزشمند است.
با صدای بلند به خودتان بگویید: «اگر کمالگرایی را رها کنم شجاعتر میشوم چون تا زمانیکه تنها به دنبال کمال باشید جرأت قدم برداشتن نخواهید داشت. همواره از اینکه شاید بهترین نباشید میترسید و در نهایت انگیزه تان را از دست میدهید.  

هم اکنون گذشته ها را رها میکنم، ولی از میان تجارب گذشته‌ی خود چیزهایی را هم انتخاب میکنم، زیرا قسمتهایی از نفس من در آنجاست که میخواهم از شر آنها خلاص شوم و بخشهایی آز آن را هم نگه دارم.

انسانها برای دنیایی می‌کوشند، که قدم به قدم از آن دور میشوند 
اما برای آخرتی نمی‌کوشند که قدم به قدم به آن نزدیک میشوند

خدایا! وقتی نمیدانم چه دعایی کنم ، و چه بخواهم که برایم بهترین باشد، تو که همتای مهربانی،برایم  بهترین را رقم بزن

نه تنها سکوت دهان، که سکوت دل نیز ضروری است، آنگاه میتوانی خدا را در هر جا بشنوی
در براورده شدن نیاز آن کس که به تو نیازمند است، در نوای پرندگانی که میخوانند، در گلها، در حیوانات... سکوتی که شگفتی است و ستایش

تلگرافی حرف بزنید

موقع حرف زدن فقط چیزی را که لازم است بیان کنید. درست مثل اینکه میخواهید یک تلگراف بزنید. فقط اجازه دارید ده کلمه را استفاده کنید. به حرف زدن مردم دقت کنید. حتما تعجب می کنید. سوء تفاهم همه جا دیده میشود. شما یک چیز میگویید، بقیه چیز دیگری می فهمند. اگر مردم فقط پنج درصد مقدار فعلی حرف میزدند، دنیا محلی بسیار ساکت تر و صلح آمیزتر میشد. باور کنید فقط پنج درصد از آنچه می گویید برای بیان خواسته ها و منظورتان کفایت میکند. وقتی تلگرافی حرف میزنید بیاد داشته باشید در بیان و استفاده از کلمات محدودیت دارید. این مراقبه را انجام دهید و با کمال تعجب مشاهده میکنید که در طول روز چقدر به حرف زدن کمی احتیاج دارید.

اگر با سرعت زیاد راه بروید دچار مسمومیت میشوید. این مسمومیت شما را معتاد میکند. به همین دلیل است که افراد به سرعت رفتن معتاد میشوند. همین امر موقع رانندگی دیده میشود. در هنگام رانندگی تند و سریع ذهنتان شما را وادار به تند رفتن میکند. آزاد شدن مواد شیمیایی مختلف که در حین هیجانات ناشی از سرعت رفتن بروز میکند، اعتیادآور هستند. بهمین خاطر دوست دارید تا پدال گاز را بیشتر فشار دهید.
وقتی آهسته حرکت میکنید، برعکس این حالت اتفاق میافتد. آهسته حرکت کنید. سعی کنید تا سرعت خود را کاهش دهید. سعی کنید به نقطه ای برسید که خواست سرعت در شما وجود نداشته باشد و دیگر میلی برای عجله نداشته باشید. در این حالت به آگاهی تازه ای دست پیدا میکنید.
دستور:
سرعت خود را در هرکاری که میکنید کم کنید. به آهستگی غذا بخورید، آهسته راه بروید، به آرامی صحبت کنید و همین روند را در تمام کارهای خود رعایت کنید. بزودی خواهید دید که تمام کارهایی که انجام میدهید زیباتر و دقیقتر میشوند. دیگر دچار مسمومیت نمیشوید و آگاهی و هوشیاری شما در تمام کارها خود را نشان میدهد.

میخی افتاد،

بخاطر میخی نعلی افتاد،

بخاطر نعلی اسب افتاد،

بخاطر اسبی سواری افتاد،

بخاطر سواری جنگی شکست خورد،

بخاطر شکستی مملکتی نابود شد،

و همه ی اینها بخاطر کسی بودکه میخ را خوب نکوبیده بود.

1.                    پیشوای دادگر،

2.                   و جوانی که در بندگی پروردگار پرورش می‌یابد،

3.                  و کسی که قلب او با سجده پیوسته است،

4.                   و کسانی که یکدیگر را برای خدا دوست دارند با محبت گرد هم آیند و با محبت متفرق شوند،

5.                  و کسی که زن زیبای صاحب مقامی او را به گناه دعوت کند و به او بگوید من از خدا می‌ترسم،

6.                   و کسی که انفاق نهانی می‌کند به طوری که دست راست او از انفاقی که دست چپ او کرده آگاه نمی‌گردد!

7.                  و کسی که تنها به یاد خدا می‌افتد و قطره اشکی از گوشه‌های چشم او سرازیر می‌شود».

سه کس‌اند که خدای عزوجل در روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید، به سوی آنان نمی‌نگرد، آنان را تزکیه نمی‌کند و برایشان عذابی دردناک است:

1.                    منت گذارنده در برابر آنچه که بخشیده است،

2.                   کسی که در راه رفتن، شلوار و لباسش را از روی کبر و خودبزرگ‌بینی بر زمین به دنبال خود می‌کشد

3.                  و کسی که کالای خود را با سوگند دروغ می‌فروشد».

آثار بعضی اعمال در روایات:

1. جمع بین دو نماز روزی را افزون کند؛

2. تعقیب بعد از نماز صبح و بعد از عصر؛

3. صله‌ی رحم؛

4. از غنا دوری کردن؛ 5. اَداء‌امانت؛ 6. استغفار نمودن؛

7. با برادر دینی مواسات کردن؛

8. صبح خیزی برای طلب رزق؛
9. سخن حق گفتن؛

10. اجابت کردن مؤذن برای نماز؛

11. سخن نگفتن در خلاء؛

12. ترک کردن حرص؛
13. سپاسگزاری از شخص مسلم؛

 14. ترک سوگند دروغ؛

 15. وضو گرفتن پیش از غذا و بعد از آن؛

 16. خوردن آنچه سر سفره می‌ریزد؛

 17. و گفتن سی بار سبحان‌الله در هر روز روزی را افزون کند و هفتاد بلاء ‌را از او دور کند، که کمترین آن فقر و ناداری باشد

 18. نگه داشتن گوسفند در خانه، فقر را زائل کند؛

 19. اظهار حرص، فقر بار آورد؛

 20. حکم به غیر ما انزل‌الله سبب شیوع فقر است

 21. نیکی و پنهان دادن صدقه فقر را ببرد؛

 22. حج، فقر را نابود کند؛

 23. خیانت فقر می‌آورد؛

24. تمایل علماء به امرا فقر می‌آورد؛

25. شستن سر با خطمی و حنا کردن فقر را زایل کند؛

26. پیش از غروب خورشید روشن کردن چراغ فقر را نابود کند؛

27. گلاب آبرو را افزون کند و فقر را ببرد؛
28. ابتدای ورود به منزل سلام کردن و خواندن سوره‌ی اخلاص فقر را ببرد؛

29. خاکروبه در خانه نگه داشتن فقر می‌آورد؛

30. خواب پیش از طلوع خورشید و خواب بین مغرب و عشا فقر آورد؛

31. حمل عصا فقر را نابود کند؛
32. زنا کردن فقر آورد؛

33. خانه‌ای که این اسامی در آن باشد فقر وارد نشود: محمد، احمد، علی، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله، فاطمه؛

34. از گناهانی که سبب نیامدن باران شود (قساوت قلب بر فقراء و بینوایان است)».[1]