برای دانلود کلیک کنید برای دانلود کلیک کنید آبان 92 - معرفت
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
معرفت
دوشنبه 92 آبان 20 :: 2:59 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

عنوان مطلب با خودتان

قبل از انقلاب چند ماهی را در زندان ساواک زیر شدیدترین شکنجه ها به سر برد. جوری با چکمه به صورت او کوبیده بودند ، که تا یک ماه خونریزی بینی داشت. بعد از پیروزی انقلاب هنگامیکه مسئولین قضایی نجف آباد از او می خواهند که شکنجه گرانش را معرفی کند ، زیر بار نرفته و می گوید : انقلاب آنها را تنبیه کرده است. جالب اینکه یکی از شکنجه گران وی ، بعد از انقلاب برای حل مشکل دانشگاه پسرش ، از شهید کاظمی درخواست کمک کرد و حاج احمد هم پیگیر کار پسر او شده و مشکلش را حل کرد.




موضوع مطلب :


دوشنبه 92 آبان 20 :: 2:9 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

ایمان به هدف

امام هادی (ع) :   

لو سلک الناس وادیا شعبا لسلکت وادی رجل عبد الله وحده خالصا(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245(


 اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت .




موضوع مطلب :


دوشنبه 92 آبان 20 :: 2:5 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

اخلاق امام صادق (ع) - انفاق بی منت   


امام صادق (ع) در راه خدا شکر و شیرینی صدقه می‌داد. از او پرسیدند:« چرا شکر و شیرینی صدقه می دهید؟»فرمود:« به این دلیل که غذاهای شیرین را دوست می دارم و من دوست دارم از چیزی که بیشتر از هر چیز دوست دارم، صدقه بدهم.»
وقتی که فصل میوه می شد و خرماها می رسید دستور می داد که بخشی از دیوار باغ را خراب کنند و شکافی ایجاد نمایند تا مردم بتوانند از آنجا وارد شوند و از میوه باغ بخورند... و نیز دستور می داد برای همسایگان باغ، پیر مردان کودکان و بیماران و زنان که نمی توانستند به باغ بیایند، برای هر نفرشان به اندازه یک مشت پر خرما ببرند. (صفحاتی از زندگانی امام جعفر صادق (ع)، علامه مظفر- ص 306)

امام در رابطه با خود چنین می گوید: گاهی شخص نیازمندی حاجت خود را پیش من می آورد و من با سرعت تمام آن را انجام می دهم که مبادا زمینه از بین برود و او خود بخود از من بی نیاز گردد. (همان ،ص307)


http://www.tebyan.net/ - http://www.askdin.com




موضوع مطلب :


دوشنبه 92 آبان 20 :: 2:1 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

آزمایش

آیه شماره 49  از سوره مبارکه زمر :فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه : پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى‏خواند، سپس همین که از جانب خود نعمتى به او عطا کنیم گوید: «بر اساس علم و تدبیرم نعمت‏ها به من داده شده» (چنین نیست) بلکه آن نعمت وسیله ‏ى آزمایش است، ولى بیشتر مردم نمى‏دانند.
شرح: انسان به قدرى عاجز است که به مجرّد رسیدن خطر فریاد مى‏زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
تلخى‏ها، نتیجه‏ى عملکرد انسان و مایه‏ى آزمایش است، ولى نعمت‏ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجویى را در انسان بیدار و شکوفا مى‏کنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
نیایش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
آنچه مورد انتقاد است نادیده گرفتن لطف خداست، نه آنکه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى‏اثر است. «قال انّما اوتیته»
بیشتر مردم نمى‏دانند که نعمت‏ها و تلخى‏ها وسیله آزمایش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولکن اکثرهم لا یعلمون




موضوع مطلب :


یکشنبه 92 آبان 19 :: 1:55 عصر ::  نویسنده :




موضوع مطلب :


شنبه 92 آبان 18 :: 8:42 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

استعاذه چیست؟

 

استعاذه یکی از روش های بسیار موثر تربیتی است که طی آن، فرد با پناه دادن خویش به خداوند، خود را تحت حفاظت و مراقبت او قرار می دهد و بدین ترتیب در عرصه های گناه، از افتادن به گناه مصون می ماند.

oوَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (اعراف،200)



موضوع مطلب :


شنبه 92 آبان 18 :: 8:38 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

عوامل شادابی

 

استعمال عطر: وَ بِالْإِسْنَادِ عَنُ علی علیه السلام قَالَ الطِّیبُ نُشْرَةٌ
نوشیدن عسل: وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ
سوارکاری: وَ الرُّکُوبُ نُشْرَةٌ
نظر به سبزه زار: وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَة(مجلسی،1403، ج63، ص291)
ذکر: قَالَ الصادق علیه السلام: إِذَا تَوَالَتِ الْهُمُومُ فَعَلَیْکَ بِلَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه(مجلسی،1403، ج73، ص323)
ملاقات برادران دینی:عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی ع قَالَ مُلَاقَاةُ الْإِخْوَانِ نُشْرَة(مجلسی،1403، ج71، ص353)
شستن سر با خطمی: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ وَجَدَ هَمّاً فَلَا یَدْرِی مَا هُوَ فَلْیَغْسِلْ رَأْسَه(مجلسی،1403، ج73، ص323)؛ وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ قَالَ ع- غَسْلُ الرَّأْسِ بِالْخِطْمِیِّ نُشْرَة(صدوق،1404، ج1، ص124)
هادی حسین خانی



موضوع مطلب :


شنبه 92 آبان 18 :: 7:16 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

عزاداری واقعی

عزاداری یعنی نفوذ در دل مردم دنیا، تا آنجا که گاندی می گوید رهبر من امام حسین علیه السلام است، تا آنجا که در دانمارک که کاریکاتور پیغمبر را کشیدند، بزرگ ترین اجتماع روز عاشورا برای شیعیان در خیابانها جلوه می کند.

1. عزاداری یعنی مخالفت و حذف همه سیاستهای انحرافی. (وقتی در زیارت عاشورا می خوانیم لعن الله بنی امیه قاطبه یعنی همه نوع سیاستهای انحرافی را رد می کنیم.)

2. عزاداری یعنی زنده نگاهداشتن خاطرات فداکاران. (بر تمام افرادی که توان دارند، حج واجب شده و بخشی از اعمال حج زنده نگاهداشتن خاطرات ابراهیم و اسماعیل و هاجر علیهم السلام است. زائران خانه خدا در صفا و مروه شبیه سازی می کنند و همچون هاجر با هیجان می دوند، تا آن خاطره زنده بماند. و ما همانگونه که از پدر و پسر و همسر در مکه تجلیل می کنیم، باید از امام حسین علیه السلام و فرزندان و اصحاب و زینب کبری و خاندان او نیز تجلیل کنیم.)

3. عزاداری یعنی اجتماع، تعهد، غیرت، حرکت هدفمند.

4. عزاداری یعنی وحدت ملی (ترک و فارس، عرب و عجم، زن و مرد با هر نوع لهجه و آداب و رسوم).

5. عزاداری یعنی یک بسیج دهها میلیونی همراه با سوز بدون اجبار و بدون چشم داشت، عاشقانه و هر سال.

6. عزاداری یعنی دیدن و یادگرفتن صبر و مقاومت.

7. عزاداری یعنی بلند نگاهداشتن پرچم مقاومت، مبارزه، مکتب، انقلاب، ایثار، اخلاص، شجاعت.

8. عزاداری یعنی یک کلاس عمومی تعلیم و تهذیب.

9. عزاداری یعنی نگه داشتن قانون پیروزی خون بر شمشیر. (همان چیزی که امروز در بیداری اسلامی کشورها مشاهده می شود.)

10. عزاداری یعنی قساوت زدایی و تحریک عواطف و مظلوم یابی و ظالم کوبی.

11. عزاداری یعنی تعظیم شعائر.

12. عزاداری یعنی نفوذ در دل مردم دنیا، تا آنجا که گاندی می گوید رهبر من امام حسین علیه السلام است، تا آنجا که در دانمارک که کاریکاتور پیغمبر را کشیدند، بزرگ ترین اجتماع روز عاشورا برای شیعیان در خیابانها جلوه می کند.

13. عزاداری یعنی دعوت به حق و منطق، ولی در قالب احساسات و هنر.

14. عزاداری یعنی تعطیل کردن بازارها و خیابانها و به فکر مظلوم افتادن و ظالم را محاکمه کردن.

15. عزاداری یعنی از جرقه ها جریان ساختن. اگر امام حسین علیه السلام همه چیز خود را برای دین داد، پس ما نیز باید دین محور باشیم.

16. عزاداری یعنی خود را در آیینه کمال دیدن. امام از جان، مال، فرزند، وطن، همسر، مسکن، لباس، غذا، طفل، جوان، اصحاب و ... گذشت، فقط از دین نگذشت. ما چه کرده ایم؟

17. عزاداری یعنی محو طبقات. تاجر و فقیر، شهر و روستا، زن و مرد، کوچک و بزرگ، همه یکسوشدن.

18. عزاداری یعنی بیدارکردن خفتگان، تعلیم جاهلان، به غیرت آوردن بی تفاوتان. گرچه به قیمت زیر سم اسب رفتن باشد. (امام زیر سم اسب رفت، ولی زیر بار زور نرفت.)
اهمیت عزاداری
1. بعد از آن که هفتاد و دو نفر از یاران پیامبر در احد کشته شدند و در خانه ها عزاداری بپا شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پرسید چرا برای حضرت حمزه که سید شهدا بود، عزاداری بپا نمی شود و گریه کننده ای ندارد؟ معلوم می شود عزاداری برای شهید مورد توجه پیامبر اسلام و دارای اهمیت است. و همچنین همین که جعفر طیار در جنگ شهید شد، پیامبر دستور داد برای آل جعفر غذا تهیه کنید. از این نیز معلوم می شود تغذیه عزاداران و داغداران یک سفارش نبوی است.

2. به گفته روایات، در طول تاریخ، انبیاء و پیامبر اسلام و اهل بیت علیهم السلام همه آنان برای امام حسین علیه السلام اقامه عزاداری می کردند.

3. عزاداری هماهنگی با آفرینش است. در روایات می خوانیم زمین و آسمان برای امام حسین علیه السلام گریه کردند.

4. عزاداری هماهنگی با انبیاء و اهل بیت علیهم السلام می باشد. و عزاداری همنوایی با حضرت مهدی علیه السلام است. امام صادق علیه السلام به شاعری فرمود: شنیده ام مرثیه می خوانی؟ گفت بله. فرمود بخوان. امام آن گونه با صدای بلند گریه کرد، که از کوچه صدای حضرت شنیده می شد.

5. عزاداری هماهنگی با فرشتگان و بهشتیان است. امام زمان علیه السلام می فرماید: ای حسین، عزاداری تو در اعلی علیین اقامه شده و حتی حورالعین در عزاداری تو به صورت خود سیلی می زنند. و لطمت علیک الحورالعین .

6. عزاداری نوعی بیعت با امام از راه دور و از طریق احساسات است.

7. شاید اگر بگوییم تجلیل ما در کربلا باید بیش از مکه باشد، سخنی گزاف نگفته ایم. زیرا در مکه ابراهیم و اسماعیل(ع) آماده گذشت از جان شدند، ولی قتلی صورت نگرفت. اما در کربلا علاوه بر قتل، قطعه قطعه شدند. در مکه چند ساعتی برای اسماعیل آب نبود، ولی بعد آب زمزم از زمین جوشید؛ ولی در کربلا آب نجوشید.

8. عزاداری و بیان فضائل اهل بیت علیهم السلام نمونه ای از یاد نیکی است که خدا به پیغمبرش می فرماید و(وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ).1

9. توجه دلها به اهل بیت علیهم السلام نمونه ای از اجابت دعای ابراهیم علیه السلام است که از خدا خواست، دلهای مردم را به سوی خاندانش سوق دهد. (فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ).2 عشق به اهل بیت علیهم السلام مصداق روشن وعده ای است که خداوند به مؤمنین داده است که (سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا 3.)

نحوه عزاداری
1. اقامه عزاداری، خواندن تاریخ کربلا در منزل نیست؛ بلکه مثل اقامه نماز نیاز به یک توجه و عنایت و حرکت و حماسه دارد.

2. عزاداری نیابت بردار نیست. یعنی کسی نمی تواند به جای دیگری در مجلسی شرکت کند و عشق و گریه خود را ابراز نماید. بلکه خودش باید دل بدهد، دل بسوازند، اشک بریزد، خرجی بدهد، حرکت کند.

منبع سایت ، ذی طوی ، محسن قراتی




موضوع مطلب :


شنبه 92 آبان 18 :: 2:58 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

وقتی به وارطانیان کشیش کلیسای ویلا علت ورودم را به کلیسا می‌گویم، با اشاره به اینکه محرم و عاشورا مختص مسلمانان شیعه نیست، می‌گوید: حسین(ع) متعلق به همه انسانهای آزاده و عدالت جوست.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛ هموطنان ارمنی و زرتشتی مان در جای جای ایران به عشق اباعبدالله الحسین(ع) با شیعیان همنوایی می کنند و ارادت خاصی به سالار کربلا دارند.

راستی چه سرّی است در وجود مطهر امام حسین(ع) که دل هر عاشقی را شیفته خود می‌کند و حتی غیر مسلمانان هم ایشان را دوست دارند. در این مجال اندک با هم همراه می‌شویم و سری به آیینهای عزاداری ارامنه و زرتشتیان در عزای امام حسین(ع) می‌زنیم و سه پرده دلنشین از علاقه و محبت غیر مسلمانان به سیدالشهدا(ع) را به تجربه می‌نشینیم.

* پرده اول؛ ادای احترام کشیش به امام(ع)

در محله ارمنی نشین تهران کلیسای بزرگی قرار دارد که در مسیر یکی از مساجد خیابان کریمخان واقع شده و من در رفت و آمدهای روزمره ام به ارامنه بسیاری برخورد کرده ام که هر کدام ویژگیهای خاصی دارند و از آنجای که شنیده بودم ارامنه هم برای محرم برنامه‌هایی اجرا می‌کنند و در ماتم شهادت امام حسین(ع) با مسلمانان همنوا هستند، به کلیسا رفتم تا در مورد ارامنه‌ای که احیانا نذری یا مراسم خاصی برای محرم دارند پرس و جو کنم.

وقتی به وارطانیان کشیش کلیسای ویلا علت ورودم را به کلیسا می‌گویم، با اشاره به اینکه محرم و عاشورا مختص مسلمانان شیعه نیست، می‌گوید: حسین(ع) متعلق به همه انسانهای آزاده و عدالت جوست.

وی ادامه می‌دهد : عاشورا فرهنگ ظلم ستیزی در برابر دشمن است و حسین(ع) کشته راه انسانیت و حق است و اگر چه در آن زمان به ایشان ظلم شد، اما نهضت عاشورا نافرجام نماند و امروز از این قیام همه انسانهای دربند ستم الگو می‌گیرند.

وارطانیان تصریح می‌کند: عاشورا قیامی سترگ است که هرگز از دل و جان تاریخ پاک نمی‌شود و تا همیشه ماندگار خواهد ماند.

وی ادامه می‌دهد: من به ساحت سومین امام شیعیان ادای احترام می‌کنم و هر سال اگر روز عاشورا مصادف با یکی از روزهای خاص کلیسا باشد، ناقوسها به احترام ایشان به صدا در نمی‌آیند و ما هم در غم کربلا و شهادت حسین(ع) با شیعیان همنوایی می‌کنیم.

وارطانیان با اشاره به نذری‌هایی که ارامنه در ایام محرم می‌دهند، خاطرنشان می‌کند: بسیاری از ارامنه تهران روزهای تاسوعا و عاشورا نذری می‌دهند و این نذری را به روح شهدای کربلا هدیه می‌کنند.

این کشیش در ادامه من را با «یانیس» یکی از ارامنه که نذری‌های بسیاری در ایام محرم میان مردم توزیع می‌کند - آشنا کرد که «یانیس» و خانواده اش ارادت خاصی به سیدالشهدا(ع) دارند. از او خداحافظی می‌کنم و راهی خانه «یانیس» می‌شوم.

* پرده دوم؛ یانیس شفای خود را امام حسین(ع) می‌گیرد

کوچه‌ها را یک به یک طی می‌کنم و مقابل خانه «یانیس» می‌رسم زنگ می‌زنم، زنی میانسال در را به رویم باز می‌کند و خودش را مادر «یانیس» معرفی می‌کند.

این زن به همراه تنها فرزندش در این شهر زندگی می‌کند و اعضائ خانواده آنها سالها پیش ایران را به مقصد کانادا ترک کرده اند.

وقتی از او در مورد حال و هوای محرم و عزاداری امام حسین(ع) می‌پرسم ، بی اختیار اشکهایش سرازیر می‌شود و می‌گوید: هر چه دارم پس از خدا از عنایت امام حسین(ع) است و اگر چه من مسیحی هستم، اما در قلبم ارادت ویژه‌ای به امام شما دارم.

وی بدون مقدمه کتابچه زیارت عاشورای کوچکش را برمی دارد و ادامه می‌دهد: این کتابچه تمام زندگی من است و هر وقت دلتنگ می‌شوم آن را مرور می‌کنم و دلم آرام می‌شود.

هنوز گفت و گوی من و آن زن ادامه دارد که «یانیس» هم از راه می‌رسد، پسری جوان که خودش را 22 ساله و دانشجوی دندانپزشکی معرفی می‌کند.

از روی درباره ارادتش به سیدالشهدا(ع) می‌پرسم که می‌گوید: عشق به امام حسین(ع) در قلب من انتها ندارد وهمیشه در روحم علاقه‌ای آتشین نسبت به ایشان احساس می‌کنم.

وی ادامه می‌دهد: من هرگز کرامت امام حسین(ع) را نسبت به خودم فراموش نمی‌کنم، بگذارید شرح ماجرا را بگویم. سه سال پیش به بیماری ناشناخته‌ای دچار شدم که همه پزشکان تظاهرات بیماری ام را سرطان تشخیص دادند، مدتها در بستر بیماری بودم وهمه امیدها نسبت به بهبودم به صفر رسیده بود. یادم هست مصادف با ایام محرم باز هم در بیمارستان بستری شدم، مقابل بیمارستان تکیه‌ای بود که عزاداری امام حسین(ع) در آنجا برگزار می‌شد. یک روز همراه یکی از بیماران که نمی‌دانست من مسیحی هستم، بدون مقدمه به من گفت چرا به امام حسین(ع) متوسل نمی‌شوی و شفایت را از ایشان نمی‌خواهی؟ بیمار ما شفا گرفت.

«یانیس» ادامه می‌دهد: نمی‌دانم چرا، ولی ترجیح دادم نگویم که مسیحی ام و بی اختیار دلم شکست و با خودم گفتم امام حسین، امام مسلمانان شیعه است و مسیحی را چکار با مسلمانان؟ اما همین قدر بگویم که در این فکر و خیالها خوابم برد. در عالم رؤیا مردی مهربان و نورانی به سراغم آمد و من را به اسمم صدا کرد. پرسیدم شما که هستید که در جوابم گفت؛ من متعلق به همه انسانها هستم من تنها امام شیعیان نیستم. آن وقت به من اشاره کرد که برخیز. گفتم نمی‌توانم و باز تکرار کرد برخیز «یانیس» که آنچه در دل داشتی برایت مقرر شد.

این جوان مسیحی در حالی که اشک پهنه صورتش را پرکرده، تصریح می‌کند: از خواب پریدم و احساس شعفی ویژه داشتم، خودم را حرکت دادم و سبکی زیادی را حس می‌کردم. حال خوبی داشتم و واقعا به عنایت امام حسین(ع) شفا گرفته بودم.

«یانیس» ادامه می‌دهد: یک روز پس از آن ماجرا از بیمارستان مرخص شدم در حالی که هیچ اثری از بیماری در من نبود وهمه پزشکان از این اتفاق شگفت زده بودند. از آن روز تاکنون محرم‌ها عزای سیدالشهدا(ع) در این خانه برپا می‌شود و نذری می‌دهیم.

مادر «یانیس» نیز که عشق واعتقاد خاصی به امام حسین(ع) دارد، می‌گوید: هر سال شب عاشورا نذری شله زرد می‌پزم و همسایگان محله نیز به من کمک می‌کنند، نذری‌ها را میان دسته‌های عزاداری که در میدان هفت تیر تجمع می‌کنند توزیع می‌کنیم.

از «یانیس» و مادر مهربانش خداحافظی می‌کنم تا در فرصتی کوتاه به یکی از هیأتهای مخصوص مسیحیان در ایام محرم سری بزنم.

*پرده سوم؛ هیات ثارا... مسیحی‌ها

یکی از نکته‌های جالب توجه در همنوایی ارامنه با شیعیان در عزای امام حسین(ع) تشکیل هیات ثارا... است که در آن 700 عزادار از اقلیت هاى مذهبى مسیحى و زرتشتى، زیر چادر هیأت گرد هم می‌آیند و در عزادارى سالار شهیدان به سینه‌زنى می‌پردازند.

ادموند طوفانیان یکى از مؤسسان و بانیان این تکیه می‌گوید: در سالهاى گذشته، جوانان و نوجوانان ارمنى به اتفاق دوستان مسلمانشان به هیأتهاى مذهبى مسلمانان می‌رفتند. آنان در دسته‌ها و تکایاى شیعیان سینه‌زنى می‌کردند و بسیارى از اعضاى هیأت نمی‌دانستند که جوان مسیحى کاتولیکى در کنارشان براى امام آنها سوگوارى می‌کند. اما در سال 1378 باخبر شدیم حدود چهارصد نفر از جوانان ارامنه در این مراسم شرکت می‌کنند. از همان سال بر آن شدیم هیأتى راه بیندازیم و خیل جوانان مسیحى علاقه‌مند امام حسین (ع) را گردهم آوریم.

وى در خصوص مشکلات این طرح می‌گوید: ابتدا طرح ما ابهام زیادى بین جامعه ارامنه و حتى مسلمانان به وجود آورد. پس از توجیه آنان در خصوص اهداف راه‌اندازى هیأت، تکیه ثارا... را در مرکز شهر برپا کردیم.

وى در خصوص استقبال مردم می‌افزاید: خیلى از مسلمانان پس از شنیدن این خبر خوشحال شده و براى تأسیس هیأت، تمایل نشان دادند. اما نکته جالب توجه در برگزارى مراسم عزادارى این هیأت، حضور واعظ مسلمان است. معمولاً وعاظى به این هیأت دعوت می‌شوند که به شرح فرهنگ عاشورا و اهداف انسانى امام حسین(ع) می‌پردازند.

برگزارى مراسم، مانند مسلمانان است. مداح، نوحه می‌خواند و جمعیت زیادى که زیر چادر گرد هم آمده‌اند، پس از سینه‌زنى، زمانى که میدان هفتم تیر در مرکز شهر ازدحام خود را از دست داده، به شکل دسته عزادار از چادر بیرون می‌آیند. جمعى از عزاداران در بیرون چادر به انتظار ایستاده‌اند. جوان بلندقامتى که علامت را به دوش می‌کشد، بى‌قرار دست بر طاق شالها می‌کشد.

نوجوانان کتل‌ها و پرچمها را برمی‌گیرند و چند گام پیشتر می‌ایستند. هر سال بر شمار مشتاقان امام حسین(ع) افزوده می‌شود. در این بین که جمعیت داخل چادر، سینه‌زنى و نوحه‌خوانى جمعى را آغاز کرده‌اند، با هم‌آویى تک‌خوان از چادر بیرون می‌آیند و در صفوفى منظم راهشان را در خیابان بهار شیراز، مرکز اقلیت هاى دینى، پیش می‌گیرند. زنان نیز در پى دسته روانند و سینه زنان با هیأت حرکت می‌کنند. پس از مراجعت دسته به هیأت ثارا... عزاداران نذری‌های هموطنان مسیحى‌شان را میل می‌کنند.

طوفانیان در این‌باره می‌گوید: چاى، قند، برنج، گوشت و تمامی هزینه‌هاى هیأت را مسیحیان علاقه‌مند به امام حسین(ع) تأمین می‌کنند. از سال 1379 نام هیأت در فهرست تکایاى عزادارى تهران ثبت شده است و هر سال بر شمار عزاداران افزوده می‌شود.




موضوع مطلب :


جمعه 92 آبان 17 :: 2:16 عصر ::  نویسنده :

بنام خدا

خاطره شهید

از جبهه که بر می گشت می رفت و کار می کرد.کارش حفر چاه برای مردم بود.دستمزدش هم می داد به همسرش.می گفت این پول رو وقتی من جبهه هستم خرج کن تا محتاج کسی نشی
وقتی شهید شد آدمای غریبه زیاد می اومدند خونمون.من اونا رو نمی شناختم.می گفتند: پسرت شب ها می اومده خونه ی ما و بهمون کمک می کرده،مشکلاتمون رو حل می کرده،ما یحتاج زندگیمون رو تامین می کرده طوری رفتار کرده بود که من هم نفهمیده بودم... مثل مولاش علی علیه السلام
راوی: مادر شهید سرمستی




موضوع مطلب :


<   1   2   3   4   5   >>   >